یک چراغ هوشمند معمولا شامل یک ماژول LED، یک ریزپردازنده، یک درایور LED با جریان ثابت (CC)، یک یا چند فرستنده و گیرنده (برای مثال زیگبی، وای‌فای، Z-Waveیا امواج بلوتوث) و دستگاه‌های حسگر که می‌تواند در لامپ یکپارچه شده باشد و یا در به صورت خارجی نصب شده باشد. درایور جریانی که به سمت LED می‌رود را تنظیم می‌کند، در حالی که انرژی لازم برای فرستنده گیرنده، ریزپردازنده و دیگر دستگاه‌های خروجی را نیز تامین می‌کند.

درایور مدولاسیون پهنای پالس یا دیگر سیگنال‌های دیجیتالی از ریزپردازنده را دریافت می‌کند تا کم نور شدن و یا خاموش و روشن کردن LEDها را کنترل کند. سیگنال‌های دیجیتال بر اساس رویدادها و دستورالعمل‌هایی است که از طریق یک شبکه‌ی بی‌سیم از طریق تلفن هوشمند، هاب یا از طریق شبکه‌ی بی‌سیم ابری ابلاغ می‌شود. ریزپردازنده همچنین نور LED را بر اساس ورودی دریافتی از سنسورهای متصل، کنترل می‌کند.