آکادمی

مواد سازنده و استاندارد های تجهیزات ضد انفجار

مواد تشکیل دهنده تجهیزات ضد انفجار

مواد تشکیل دهنده تجهیزات ضد انفجار از اهمیت بسیاری برخوردار هستند، زیرا این مواد باید توانایی مقاومت در برابر شوک‌ها، حرارت، شعله‌های باز، و انفجارها را داشته باشند تا ایمنی کاربران و تجهیزات را تضمین کنند. در زیر تعدادی از مواد معمولاً در تولید تجهیزات ضد انفجار به کار می‌روند:

 

  1. فلزات مقاوم به زنگ زدگی (Stainless Steel): فلزات مقاوم به زنگ زدگی مانند استیل ضد زنگ (stainless steel) به دلیل مقاومت آن‌ها در برابر زنگ زدگی و خوردگی در معرض عوامل محیطی مانند رطوبت و مواد شیمیایی، برای ساخت بدنه تجهیزات ضد انفجار استفاده می‌شوند.

 

  1. فیبرهای کربنی (Carbon Fiber): فیبرهای کربنی به دلیل ویژگی‌های خود به عنوان مواد ساختاری در برخی از قسمت‌های تجهیزات ضد انفجار به‌کار می‌روند. این مواد معمولاً سبک و مقاوم در برابر ضربه هستند.

 

  1. پلیمرها و رزین‌ها (Polymers and Resins): پلیمرها و رزین‌ها با پوشش‌دهی و عایق‌بندی از تجهیزات ضد انفجار به عنوان لایه‌های حفاظتی استفاده می‌شوند. این مواد می‌توانند در برابر شوک‌ها، ضربه‌ها، و عوامل محیطی مقاومت کنند.

 

  1. گرافیتیکس (Graphite): گرافیتیکس به عنوان ماده‌ای با خواص حرارتی و آهک‌شناختی عالی در تولید بخش‌هایی از تجهیزات ضد انفجار مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده معمولاً در قسمت‌هایی که در تماس مستقیم با حرارت قرار می‌گیرند، مانند قطعات الکتریکی، استفاده می‌شود.

 

  1. شیشه‌های مقاوم به ضربه (Impact-Resistant Glass): در برخی تجهیزات ضد انفجار، برای ایجاد پنجره‌ها یا بخش‌های شفاف از شیشه‌های مقاوم به ضربه استفاده می‌شود تا اطلاعات را نمایش دهند و در عین حال ایمنی را تضمین کنند.

 

ترکیبات و انتخاب مواد به طور ویژه بستگی به نوع محیط‌های خطرناک و استانداردهای ایمنی دارد که باید رعایت شوند. همچنین، تست‌ها و گواهی‌نامه‌ها نیز برای تأیید مقاومت تجهیزات ضد انفجار در برابر شرایط مختلف صورت می‌گیرد.

استانداردها در مورد تجهیزات ضد انفجار (Explosion-Proof) به عنوان دستورالعمل‌ها و مقرراتی تعریف می‌شوند که تولید، طراحی، نصب و استفاده از تجهیزاتی را که در محیط‌های خطرناک و قابل انفجار مورد استفاده قرار می‌گیرند، مشخص می‌کنند. این استانداردها با هدف حفظ ایمنی افراد، جلوگیری از وقوع انفجارها، حفظ تجهیزات و کاهش خطرات احتمالی ایجاد می‌شوند.

در زمینه تجهیزات ضد انفجار، استاندارد‌های معتبر و شناخته شده از جمله موارد زیر می‌توانند باشند:

 

  1. **IECEx (International Electrotechnical Commission System for Certification to Standards Relating to Equipment for Use in Explosive Atmospheres)**: یک سیستم بین‌المللی برای گواهی‌نامه‌دهی به تجهیزات مورد استفاده در محیط‌های قابل انفجار است. این استاندارد بر مبنای استانداردهای IEC تعریف می‌شود و در بسیاری از کشورها به عنوان استاندارد رسمی برای تجهیزات ضد انفجار قبول شده است.

 

  1. **ATEX (Atmosphères Explosibles)**: یک استاندارد اروپایی برای تجهیزات ضد انفجار است. این استاندارد از دو بخش تشکیل شده است: ATEX Directive 2014/34/EU که به تولیدکنندگان تجهیزات اشتراک دارد و ATEX Directive 1999/92/EC که به ایمنی و بهداشت کارگران در محیط‌های قابل انفجار اختصاص دارد.

 

  1. **NFPA 70 (National Electrical Code)**: این استاندارد در ایالات متحده آمریکا به عنوان مرجع برای ایمنی الکتریکی استفاده می‌شود. مقررات این استاندارد شامل دستورالعمل‌هایی برای نصب تجهیزات الکتریکی در محیط‌های قابل انفجار می‌شود.

 

  1. **IEC 60079 (Explosive atmospheres)**: این مجموعه استانداردها توسط کمیته بین‌المللی الکتروتکنیکی تعریف شده‌اند و در مورد مشخصات تجهیزات ضد انفجار و همچنین ارتباطات ایمنی در محیط‌های قابل انفجار را پوشش می‌دهند.

 

این استانداردها به تجهیزات ضد انفجار راهنمایی می‌کنند که چگونه باید طراحی، تولید و تست شوند تا در محیط‌های خطرناک به طور ایمن عمل کنند و خطرات احتمالی را به حداقل برسانند. تجهیزاتی که به استانداردها مطابقت دارند، معمولاً با علامت‌ها و گواهی‌نامه‌هایی که اثر اطمینان از مطابقت با استانداردها هستند، معرفی می‌شوند.

گواهینامه‌ها و تست‌ها در صنعت تجهیزات ضد انفجار برای تضمین ایمنی، مطابقت با استانداردها و عملکرد صحیح تجهیزات بسیار مهم هستند. این تست‌ها و گواهینامه‌ها به تجهیزات اجازه می‌دهند که در محیط‌های قابل انفجار عمل کنند و از احتمال وقوع حوادث جلوگیری کنند. در زیر تعدادی از تست‌ها و گواهینامه‌های مهم در این زمینه را می‌توانید مشاهده کنید:

 

  1. **IP Rating (Ingress Protection)**: این تست برای ارزیابی میزان مقاومت تجهیزات در برابر ورود آب و گرد و غبار استفاده می‌شود. میزان محافظت تجهیزات در برابر این عوامل با استفاده از کد IP مشخص می‌شود، به عنوان مثال IP65 یا IP68.

 

  1. **ATEX Certification**: گواهینامه ATEX برای تجهیزات مورد استفاده در محیط‌های قابل انفجار در اتحادیه اروپا صادر می‌شود. این گواهینامه‌ها اطمینان می‌دهند که تجهیزات با الزامات ایمنی و بهداشت مطابقت دارند.

 

  1. **IECEx Certification**: این گواهینامه بین‌المللی برای تجهیزات ضد انفجار به منظور ایمنی در محیط‌های قابل انفجار صادر می‌شود. این گواهینامه توسط کمیته بین‌المللی الکتروتکنیکی (IEC) معترفیت شده است.

 

  1. **Functional Safety Certification (SIL)**: برای تجهیزات ضد انفجاری که در سیستم‌های کنترل و ایمنی استفاده می‌شوند، گواهینامه‌های SIL مهم هستند. SIL (Safety Integrity Level) میزان اطمینان از عملکرد صحیح تجهیزات در محیط‌های خطرناک را اندازه‌گیری می‌کند.

 

  1. **Flameproof Certification**: این گواهینامه نشان می‌دهد که تجهیزات توانایی مقاومت در برابر شعله‌های باز دارند و قابلیت کنترل انفجار را دارند.

 

  1. **Impact and Drop Tests**: این تست‌ها به منظور ارزیابی مقاومت تجهیزات در برابر ضربه‌ها و سقوط‌ها انجام می‌شوند.

 

  1. **Temperature and Thermal Tests**: این تست‌ها برای ارزیابی عملکرد تجهیزات در دماهای مختلف و در محیط‌های دارای حرارت بالا انجام می‌شوند.

 

  1. **Vibration and Shock Tests**: این تست‌ها برای بررسی مقاومت تجهیزات در برابر ارتعاشات و شوک‌ها به منظور حفظ کارکرد صحیح تجهیزات در محیط‌های پراهمیت انجام می‌شوند.

 

این تست‌ها و گواهینامه‌ها تضمین می‌کنند که تجهیزات ضد انفجار در شرایط مختلف به طور ایمن عمل کرده و خطرات احتمالی را به حداقل برسانند. برای تجهیزات ضد انفجار با مشخصات خاص، احتمالاً باید تست‌ها و گواهینامه‌های ویژه‌تری نیز انجام شود.

Verified by MonsterInsights